ارزیابی نظریه های نوین در طبقه بندی مایکوباکتریوم های سلی و غیر سلی

مقدمه و هدف: در سال‌های اخیر، تکنیک‌های مختلف با موفقیت زیادی برای مشکلات طبقه‌بندی مایکوباکتریوم‌ها به کار گرفته شده است. این روش‌ها عمدتاً برای استفاده عمومی بیش از حد پیچیده هستند و شناسایی‌های به‌دست‌آمده اغلب فراتر از الزامات بالینی است، اما دانش به‌دست‌آمده امکان طراحی ابزارهای ساده‌تر و کاربردی‌تری برای طبقه‌بندی را فراهم کرده است. هدف از این مطالعه بررسی ارزیابی نظریه های نوین در طبقه بندی مایکوباکتریوم های سلی و غیر سلی می باشد. روش کار: در این مطالعه که به صورت مرور نظام مند در مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی بیمارستان مسیح دانشوری انجام گردید، براساس مطالعه مقالات منتشر شده در این زمینه، طبقه بندی جدیدی برای مایکوباکتریوم های کشت شده از نمونه های بالینی در این مطالعه ارائه شده است. پنج دسته بر اساس نیاز دما تعریف شد و چند دسته بر اساس رنگدانه، نیاز به اکسیژن و هیدرولیز توئین به 14 گروه تقسیم شدند. پشتیبانی برای برخی از گروه‌ها و برای شناسایی گونه‌های مهم خاص در سایر گروه‌ها با آزمایش‌های حساسیت دارویی ارائه شد. نتایج: از نتایج آزمایش های انجام شده بر روی داده ها نشان می دهد که میزان دقت، حساسیت و ویژگی سیستم در طبقه بندی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و مایکوباکتریوم های غیرسلی به ترتیب 89، 90، 91.66 و 78.88 درصد است. همچنین میزان حساسیت، ویژگی و دقت سیستم در طبقه بندی سطح آلودگی به ترتیب 100%، 80% و 93% می باشد. نتیجه گیری: طبقه بندی گروه Runyon که بر اساس کروموژنیسیته و سرعت رشد ارگانیسم ها است، کمک بسیار ارزشمندی در شناسایی مایکوباکتریوم ها کرده است. سیستم طبقه‌بندی فعلی مایکوباکتریوم‌ها یک سیستم پیچیده است که ارتباط محدودی دارد، به‌ویژه برای پزشک که از بیماران مراقبت می‌کند. بدون شک، برای شناسایی و طبقه بندی دقیق این ارگانیسم ها برای اهداف آزمایشگاهی و همچنین اپیدمیولوژیک به نوعی از طبقه بندی مایکوباکتریایی نیاز است که دقت بالایی داشته باشد. که ما در این مطالعه از طبقه‌بندی Dr. Bailey's به عنوان روشی دقیق و ساده برای طبقه‌بندی بالینی عفونت‌های مایکوباکتریایی حمایت می‌کنیم.